roce look

കേരളത്തിൽ ദേശാടനക്കിളിയായി എത്തുന്ന കുയിൽ വർഗ്ഗത്തിൽ പെടുന്ന ഒരു പക്ഷിയാണ്  ചെങ്കുയിൽ   . ഇതൊരു ചെറിയ കുയിലാണ്.

വയലേലകളിലും മറ്റും കണ്ടു വരുന്ന മണൽക്കോഴി അല്ലെങ്കിൽ തിത്തിരിപ്പക്ഷി  വർഗ്ഗത്തില്പ്പെട്ട ഒരു ചെറിയ പക്ഷിയാണ് ചെങ്കണ്ണി തിത്തരി  (ചോരക്കണ്ണി തിത്തരി)സംസ്കൃതനാമം: ഉത്പദശയൻ.  അസം ,  മ്യാന്മർ ] എന്നിവിടങ്ങൾക്കു പുറമേ  ഇന്ത്യാ  ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ പലഭാഗങ്ങളിലും കാണപ്പെടുന്നു.

ശരീരമാകെ കടുത്ത ചെമ്പിച്ച തവിട്ട് നിറമുള്ള  ചെമ്പൻ മരംകൊത്തിയ്ക്ക്    ഉച്ചിപ്പൂ കാണാറില്ല. പുറത്തെ ചിറകുകളിലും വാലിലും അനവധി കറുത്ത വരകൾ കാണാം. പൂവന്റെ കണ്ണിനു താഴെ ചുവന്ന നിറത്തിൽ ഒരു ചന്ദ്രക്കല കാണാം. പെൺപക്ഷിക്കതില്ല. വലിയ മരത്തിലെ ശിഖരങ്ങളിൽ കാണുന്ന ദ്വാരങ്ങളിൽ കറുത്ത  ഉറുമ്പുകളുണ്ടാക്കുന്ന കൂടുകളിലാണ് ഇവ  മുട്ടയിടുന്നത് .

ഒരിനം പ്രാപ്പിടിയനാണ്‌ ചക്കിപ്പരുന്ത് . ലോകത്തിന്റെ ഒട്ടുമിക്ക പ്രദേശങ്ങളിലും ചക്കിപ്പരുന്തിനെ കാണാൻ സാധിക്കും, ശിശിരകാലം വരുമ്പോൾ ചൂട് കൂടുതലുള്ള പ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് ചേക്കേറാറുള്ള ചക്കിപ്പരുന്ത് ഉത്തരായന മേഖലകളിലേക്ക് വേനൽക്കാലത്ത് ദേശാടനം നടത്താറുണ്ട്.

  ഏഷ്യയിൽ വളരെ വ്യാപകമായി ഇവയെ കാണാം. ഏത് പരിതഃസ്ഥിതിയുമായും വളരെപെട്ടെന്ന് ഇണങ്ങിച്ചേരുന്ന ഇവക്ക് പലതരത്തിലുള്ള ഭക്ഷ്യസ്രോതസ്സുകളെ ആശ്രയിച്ച് ജീവിക്കാനാകും. പുതിയ പ്രദേശങ്ങളിൽ കോളനികൾ സ്ഥാപിക്കുന്നതിൽ ഈ പ്രത്യേകതകൾ ഇവയെ സഹായിക്കുന്നു. താരതമ്യേന വലിയ  കൊക്കുകളാണിവയുടെത് .

  ലോകത്തിൽ ഏറ്റവും അധികം പ്രദേശങ്ങളിൽ കാണുന്ന പക്ഷിയാണ്  അങ്ങാടിക്കുരുവി . .  യൂറോപ്പിന്റെയും ഏഷ്യയുടെയും  മിക്ക ഭാഗങ്ങളിലും ഇവയെ കാണാം. മനുഷ്യരെ പിൻതുടർന്ന്  അമേരിക്ക , സബ്-സഹാറൻ  ആഫ്രിക്ക ,  ഓസ്ട്രേലിയ മുതലായ ലോകത്തിന്റെ മറ്റു ഭാഗങ്ങളിലും ഇവ എത്തിച്ചേർന്നു. ഇറക്കിളി, അരിക്കിളി, അന്നക്കിളി, വീട്ടുകുരുവി എന്നീ പേരുകളിലും അറിയപ്പെടുന്നു. മറ്റ് പക്ഷികളെ അവയുടെ കൂടുകളിൽ നിന്ന് അങ്ങാടിക്കുരുവികൾ പുറത്താക്കുന്നതായി കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്.

  കേരളത്തിൽ സാധാരണ കണ്ടുവരുന്ന ഒരു പക്ഷിയാണ് ആറ്റകുരുവി . കൂരിയാറ്റ,തൂക്കണാംകുരുവി എന്നീ പേരുകളിലും ഇത് അറിയപ്പെടുന്നു. ഇത്  അങ്ങാടിക്കുരുവിയോട്  വളരെയധികം സാദൃശ്യമുള്ള പക്ഷിയാണ്. അങ്ങാടിക്കുരുവിയുടെ വലിപ്പം ഉള്ള ഈ പക്ഷി പൊതുവേ വയലുകൾക്ക് സമീപമാണ് കാണപ്പെടുന്നത്. പ്രജനനകാലത്തൊഴിച്ച് കിളികളിൽ ആണും പെണ്ണും തമ്മിൽ നിറവ്യത്യാസങ്ങൾ ഇല്ല. വയലുകളോട് ചേർന്നുനിൽക്കുന്ന ഉയരമുള്ള മരങ്ങളിൽ നെല്ലോല കൊണ്ട് നെയ്തെടുക്കുന്ന നീളവും ഉറപ്പും ഏറിയ കൂടുകളാണ് ഈ പക്ഷിയുടെ പ്രത്യേകത

താടി,തൊണ്ട,നെറ്റി,മുഖം എന്നിവ നല്ല ചുമപ്പാണ്.ശരീരം ആകെ പച്ച. ചിറകുകൾ,പിൻ കഴുത്തുമുതൽ വാലിനറ്റം വരെ കടും പച്ചനിറം.കാലിന് നല്ല ചുമന്ന നിറം. പശ്ചിമഘട്ടത്തിൽ ഗോവ മുതൽ ദക്ഷിണകേരളം വരെയുള്ള 1200 മീറ്റർ വരെ ഉയരമുള്ള മലമ്പ്രദേശങ്ങളിലെ ഈർപ്പമേറിയ നിത്യഹരിതവനങ്ങളിലാണു് ആൽക്കിളി എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ പക്ഷികളെ കാണപ്പെടുന്നതു്.   ആൽ വർഗ്ഗത്തിൽ പെട്ട വൃക്ഷങ്ങൾ, കാപ്പിച്ചെടി തുടങ്ങിയവയുടെ വിത്തുകളാണു് പ്രിയാഹാരം. സമൃദ്ധമായി ആഹാരം ലഭിക്കുന്നയിടങ്ങളിൽ പ്രാവിനങ്ങൾ, മൈന തുടങ്ങിയ പക്ഷിക്കൂട്ടങ്ങളോടൊപ്പം ഒരുമിച്ചും ഇവയെ കാണാം. ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ ഉറുമ്പ്, ചെറുകീടങ്ങൾ, ഈയാമ്പാറ്റ എന്നിവയേയും ഇവ ആഹാരമാക്കാറുണ്ടു്.

  യൂറോപ്പ് ,  ഏഷ്യ ,  ആഫ്രിക്ക  എന്നീ  ഭൂഖണ്ഡങ്ങളിൽ കണ്ടുവരുന്ന ഒരു പക്ഷിയാണ്‌  ചെറിയ മീൻ‌കൊത്തി അഥവാ  നീലപൊന്മാൻ . കേരളത്തിലെ ഉൾനാടൻ ജലാശയങ്ങൾക്കു സമീപം എളുപ്പത്തിൽ കണ്ടെത്താവുന്ന ഈ പക്ഷിയ്ക്ക്  പൊന്മാൻ  എന്നും പേരുണ്ട്. ഏതാണ്ട് 5-6 ഇഞ്ചു വലിപ്പം. ശരീരത്തിന്റെ മുകൾഭാഗം നല്ല തിളങ്ങുന്ന നീല നിറം. അടിവശവും കണ്ണിനോടു ചേർന്നുള്ള ഒരു പട്ടയും തവിട്ടു നിറം. കണ്ണിനു പിന്നിലായി വെളുപ്പു നിറത്തിലുള്ള ഒരു പട്ടയും ഉണ്ടാവും. ജലാശയങ്ങൾക്കു സമീപം ഇരുന്ന് കണ്ണിൽപ്പെടുന്ന മീനുകളെയും  മറ്റു ചെറു ജലജീവികളെയും പിടി കൂടി ഭക്ഷിക്കുന്നു. മത്സ്യങ്ങൾ,  വാൽമാക്രികൾ , ജലാശയത്തിൽ കാണപ്പെടുന്ന കീടങ്ങളേയും പുഴുക്കളേയുമാണ് സാധാരണ ഭക്ഷിക്കുന്നത്.

വയലുകളും പറമ്പുകളും ചരൽ‌പ്രദേശങ്ങളുമുൾപ്പെടുന്ന പ്രദേശങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്ന പക്ഷിയാണ്  പനങ്കാക്ക   ഇവയ്ക്കു ഏകദേശം  മാടപ്രാവിന്റെ  വലിപ്പമുണ്ട്. ഇവയുടെ ദേഹം തടിച്ചതും, തല വലിപ്പമുള്ളതും, വാൽ ചെറുതുമാണ്. പനങ്കാക്കയുടെ തല, കഴുത്ത്, ശരീരത്തിന്റെ മുകൾ‌ഭാഗം എന്നിവയ്ക്ക് തവിട്ട് നിറമാണ്. ചിറകുകളും ശരീരത്തിന്റെ അടിഭാഗവും ഇളം നീലനിറത്തിലാണ് കാണപ്പെടുന്നത്. പറക്കുന്ന സമയത്ത് ചിറകുകൾ കൂടുതൽ ഭംഗിയുള്ളതായി തോന്നും. സാധാരണയായി ഈ പക്ഷികളെ  തെങ്ങ് ,  പന , തുടങ്ങിയ വൃക്ഷങ്ങളുടെ മുകളിലായി കണ്ടുവരാറുണ്ട്. ടെലിഫോൺ കമ്പിത്തൂണുകൾ, വൈദ്യുതകമ്പികൾ, എന്നിവയിലും ഇവയെ കാണാം. പനങ്കാക്ക വളരെ ശ്രദ്ധയുള്ള പക്ഷിയാണ്. ഏതെങ്കിലും ഒരു ചെറിയ ജീവി ശ്രദ്ധയിൽ‌പ്പെട്ടാൽ മതി സാവധാനം താഴേക്ക് പറന്നു തുടങ്ങും. വലിയ ഇരയാണ് കിട്ടുന്നതെങ്കിൽ കല്ലിലോ മരത്തിലോ അടിച്ച് കൊന്നതിനു ശേഷമാണ് ഭക്ഷിക്കുക.

കേരളത്തിന്റെയും   അരുണാചൽ പ്രദേശിന്റെയും  സംസ്ഥാന പക്ഷിയാണ് ഈ വേഴാമ്പൽ. മലകളിൽ പ്രതിദ്ധ്വനിക്കുമാറുള്ള ശബ്ദവും ഹെലികോപ്റ്റർ പറക്കുമ്പോഴുള്ള പോലെ ശക്തമായ ചിറകടിയൊച്ചയുമാണ് ഇവയ്ക്ക് മലമുഴക്കി എന്ന പേര് സമ്മാനിച്ചത്. വംശംനാശ ഭീഷണി  നേരിട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മലമുഴക്കി വേഴാമ്പലിനെ സാധാരണയായി ഇന്ത്യയിലെ മഴക്കാടുകളിലും  മലായ് പെനിൻസുലയിലും  സുമാത്ര ,  ഇന്തോനേഷ്യയിലുമാണ്  കണ്ടുവരുന്നത്. ഈ പക്ഷിയുടെ ആയുസ്സ് ഏകദേശം 50 വർഷമാണ്.  കേരളത്തിലെ നെല്ലിയാമ്പതി ,  അതിരപ്പിള്ളി - വാഴച്ചാൽ ,  ചെന്തുരുണി  കാടുകളിലും മലമുഴക്കി വേഴാമ്പലിനെ കാണാറുണ്ട്. ചെറിയ ഒരനക്കം മതി, വേഴാമ്പൽ ചിറകടിച്ച് പറന്നുപോകും. കൂട്ടിനുള്ളിലെ കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കും അമ്മയ്ക്കും തീറ്റതേടി അലഞ്ഞ് അവ പകർന്നുകൊടുക്കുകയാണ് ആണിന്റെ ജോലി. പരിസരത്ത് അപരിചിതർ ഉണ്ടെന്നുകണ്ട് ഭയന്നാൽ ആൺപക്ഷി മണിക്കൂറുകൾക്കുശേഷമേ തിരിച്ചെത്തൂ. അതീവ ജാഗ്രതയാണ് വേഴാമ്പലിന് അപ്പോൾ. ചുരുങ്ങിയത് 50 അടിയെങ്കിലും ഉയരത്തിലുള്ള വൃക്ഷത്തിലാണ് കൂടുകൾ.

  സഹ്യപർവതവനനിരകളിൽ  മാത്രം കാണുന്ന ഒരു തദ്ദേശീയ കാട്ടുപക്ഷിയാണ്‌  കോഴിവേഴാമ്പൽ   . പരുക്കൻ ശബ്ദം മുഴക്കി പറന്നു നടക്കുന്ന കോഴിവേഴാമ്പൽ കേരളത്തിലെ   മഴക്കാടുകളിലും   ഇലപൊഴിയും കാടുകളിലും സുലഭമായ പക്ഷിയാണ്‌. ഒരിടത്തും അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന പ്രകൃതമല്ല കോഴിവേഴാമ്പലിന്റേത്‌, അവയുടെ ചാഞ്ഞും ചരിഞ്ഞും ഉള്ള നോട്ടവും, കഴുത്തു നീട്ടിയും കുറുക്കിയുമുള്ള നോട്ടവും ആരേയും ആകർഷിക്കും.